Mój prywatny "festiwal" róż

Nie raz już mówiłam, że jestem leniwą ogrodniczką. Lubię patrzeć na kwitnący ogród, ale nie mam siły (i często ochoty), żeby przekopywać grządki, wyskubywać każde źdźbło trawy, każdy chwast. Nie mam nawet możliwości przekopywać ziemi tam, gdzie rosną byliny. Podsypuję trochę nawozów mineralnych na wiosnę i granulowanego obornika (przez cały okres wegetacji). No i podlewam, podlewam, podlewam...bo u nas step. A deszcze i burze omijają moją wieś. 
Jednak Kalifornia to nie jest... ;)

Więc cieszę się niezmiernie, gdy moje kwiaty mi kwitną, jak ta pnąca róża, przed oknem sypialni.

Te drobne białe różyczki kwitną przy ganku.

A te widzę z kuchennego okna .

• Te wysokie pąsowe róże, to moje ulubione róże wielkokwiatowe. Nie tylko są piękne,
• ale jeszcze oszałamiająco pachną.

Dziś z kroplami deszczu na płatkach. W końcu trochę (przelotnego) deszczu, po trzech tygodniach suszy.

I jeszcze niepozorne róże (ponoć) konfiturowe, o które nie dbałam (dopiero w tym roku i opryskałam przeciw robactwu i podsypałam obornika). Zakwitły. A pachną ślicznie, olejkiem różanym.

Żadna rewelacja, ale cieszy, Bo w poprzednich latach prawie jej nie było.

Róże przekwitną i zrobi się trochę pusto. Następne kwiaty, to dopiero floksy, trochę lilii, parę ostróżek i ostróżeczek (jednorocznych), późnoletnie dzielżany. No i trochę mieczyków, galtonii i może dalii (coś kiepsko mi rosną w tym roku, z moich bulw).

Jedna z pierwszy  ostróżeczek ogrodowych.

 Żeby nie było zupełnie pusto pozwalam rozsiewać się margaretkom i firletkom omszonym, same rosną i kwitną tojeście (byliny) i słoneczniczki (też wieloletnie, jeszcze nie kwitną).

Tojeście są wrażliwe na suszę. Te ledwo odratowałam po tygodniowym braku wody (wyjechaliśmy).

Gdy brak innych kwiatów, to i firletki cieszą. Tu między oregano i melisą.

 Rozsiewają się też same rudbekie, które potem zbieram po ogrodzie i przesadzam na klomby. Bardzo je lubię. A wysiane z nasion na grządkę nie chcą rosnąć, podobnie, jak większość kwiatów jednorocznych?

Jest, jak jest. Gdybym była panią dziedziczką miałabym ogrodnika, który zrobiłby za mnie cięższą i "brudną" robotę. Ja bym sobie tylko chodziła po ogrodzie, pokazywała palcem, co ma być zrobione, patrzyła, jak mi rośnie, wąchała kwiaty, zrywała parę owoców dla przyjemności, trochę kwiatów do wazonu. Tak by mi się najbardziej podobało :) No, ale...nie byłam (ponoć jednak, w poprzednim życiu),  nie jestem i nigdy nie będę panią dziedziczką, a nawet bogatą emerytką. Więc kwitnące róże muszą mi do szczęścia wystarczyć ;)