W ogrodzie - szukanie wiosny

 Dziś był przepiękny dzień, pierwszy naprawdę ciepły dzień w tym roku. Słońce świeciło cały dzień, mój termometr od północnej strony pokazywał w południe + 16 st,w słońcu podobno było +25 st  kto wie, czy nie cieplej). Pierwszy raz w tym roku wypiliśmy południową kawę na tarasie, chociaż fotele jeszcze w garażu, czekają na wiosnę (wystawiłam stolik i dwa krzesła i było super). A wcześniej cudna pogoda wyciągnęła mnie w końcu z domu. Wiosna się zbliża - "trza siać" ! Ziemia już odmarzła na moim zagonku warzywnym, więc przekopałam mały kawałek saperką (akurat sił starcza mi na taką łopatkę) i posiałam pietruszkę i marchew, w ilościach szczątkowych na razie, żeby było na szybkie podskubanie, posiałam też groch niski, bezłykowy. Będzie przed fasolką, z masełkiem i bułeczką, jak fasolka szparagowa (będzie, jeśli w ogóle wzejdzie, znalazłam nasiona sprzed dwóch lat, ale wierzę w siłę kiełkowania grochu). Wszystkiego na razie "mini", bo ja taka ogólnie na pół, a czasem i na ćwierć gwizdka ostatnio. Tytuł bloga zmieniłam, ale stale "nie dzieje się nic". I właściwie mi to nie wadzi, póki co.
A wiosna jeszcze przed progiem, chociaż ptaki były dzisiaj innego zdania. Ptasie trele, dzwonienie, świergot rozbrzmiewały od rana do zmierzchu, cudowna muzyka:) Roślinki jeszcze czekają i bardzo słusznie, bo przymrozki pewnie nie odpuszczą. Tak byłam zajęta warzywną grządką, że nawet nie sprawdziłam, czy dereń już kwitnie (bo pąki ma od miesiąca). Jutro sprawdzę. Moje młodziutkie przebiśniegi stały w białych pakach jeszcze przed mrozami, teraz rozkwitły  w pełni. Posadziłam je dopiero tej jesieni, na razie mało ich, mam nadzieję, ze się rozrosną.

 Jeszcze jedna roślinka koniecznie chce rosnąć, też pojawiła się przed mrozami, pierwszy zwiastun wiosny. To dziki czosnek. Rośnie pod akacjami i krzakami bzu "od zawsze", był tam, zanim posadziliśmy bez, zanim postawiliśmy płot. Wygląda jak szczypiorek i nawet dość podobnie smakuje. Ale nie zwracałam na niego uwagi, bo "chwast", dopóki nie dostałam w prezencie książki "Dziko rosnące rośliny jadalne".

 Co za wspaniała książka. Gdy przeczytałam w książce ( i dopiero wtedy), że większość moich ogrodowych chwastów nadaje się do jedzenia, to zaczęłam je dodawać do sałatek. Wcześniej nie miałam odwagi. Teraz przynajmniej wiem, jak smakują różne ziółka. Gorzkawych nie lubię, ale takie podobne w smaku do sałaty używam, czemu nie, mają dużo soli mineralnych, są moje, ekologiczne. A ten mój dziki wiosenny czosnek nazywa się   czosnek zielonawy. I jak napisano w tym przewodniku jadalnych roślin dziko rosnących - wszystkie odmiany dzikiego czosnku (a jest co najmniej kilka) są jadalne. Sama mam jeszcze jedną odmianę dziką, podobną do czosnku niedźwiedziego, o szerokich liściach, podobnych do liści czosnku uprawnego. Wykopałam sobie kilka roślinek na łące i teraz to już nie dziki czosnek, tylko hodowlany ;) Wieloletni. Ten czosnek też nie przemarzł i zielony rośnie, ale rozwinie się w pełni gdy będzie cieplej.
Mało tej wiosny  w ogrodzie jeszcze, ale z każdym dniem będzie więcej. Takie są prawa przyrody.