Piękna Austria

 Już przeszło dwa tygodnie po powrocie. Ciągle coś mnie w realnym świecie odciąga od pisania.

Niby tylko 2 tygodnie, a jakby 2 miesiące minęły. Taki relatywizm czasowy ;)

A było pięknie. Przede wszystkim dopisała pogoda. Piękne słońce i ciepło! temperatury , jak w lecie , do 26 st. w dzień. idealnie. Ani razu nie włożyłam długiego rękawa. 

My, Polacy, chyba nie bardzo znamy Austrię. Kojarzy się nam przede wszystkim z Wiedniem i wyjazdami na narty w Alpy (kto jeździ, ja akurat nie).

A w Austrii bogactwo krajobrazów i mnóstwo zabytków najwyższej klasy. Zupełnie sie tego nie spodziewając trafiliśmy na kilka miejsc wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO (zabytki kultury). W jednym z przewodników po wspaniałych miejscach weekendowych (52 Wyśnione Weekendy) przeczytałam o barokowych klasztorach wzdłuż Dunaju. Bardzo mnie te miejsca zaciekawiły. 
Zamówiłam hotel w mieście Krems, nic o tym mieście nie wiedząc, tylko dlatego, że leżało na początku niezwykłej krainy Wachau, rozciągającej się po obu stronach Dunaju. Potem, gdy zaczęłam czytać o Krems, to okazało się, że jego Stare Miasto jest wpisane na ową listę UNESCO. I że to może i jest małe  miasto (24 tys.), ale ma swój uniwersytet. A gdy już byliśmy w Krems, to wysokie domy, szerokie ulice w części współczesnej, w żaden sposób nie potwierdzały małomiasteczkowości, wręcz przeciwnie.

Nasz nocleg w centrum Starego miasta.

Brama w pozostałości murów miejskich.

Głowna ulica - deptak na starówce.

 Ten biały budynek po prawej, to Ratusz (urząd miasta), więc zapewne ten plac, to Rynek (dziś żadnego targu już się nie urządza, choć w dawnych czasach na kilku placach miasta odbywały sie targi).

To kolejna brama do Starego Miasta (burza "groziła", ale przeszła bokiem).

A tu jeszcze Morowa kolumna na owym Rynku, czyli centralnym placu Starego Miasta Krems.

Wyczytałam, że Krems ma ponad tysiącletnią historię. A sławę miastu przyniosła wywodząca się stąd musztarda (czy kojarzycie musztardę kremską? , to stąd właśnie).

To kościół farny Św. Wita.

Dawniej były tu dwa miasta  Krems i Stein. Teraz Stein, to równie zabytkowa część Krems, położona wzdłuż Dunaju.

Takie ciche, kameralne zaułki starego Stein.

A dalej Wachau. Rozciągająca sie 36 km,  od Krems do Melk kraina wina, na łagodnych wzgórzach opadających w stronę Dunaju, porośniętych winnicami, z uroczymi zabytkowymi miasteczkami nad brzegiem Dunaju. Bajkowo :)

 

Tutaj jedno z tych miasteczek - Dürnstein i wszędzie winnice. Na szczycie wzgórza ruiny zamku, w którym, w XII wieku więziono króla Ryszarda Lwie Serce!

Wąskie kręte uliczki i barokowy klasztor i kościół.

Z niezwykłą niebieską wieżą.

I Dunaj, szary, zgniłozielony, nic, a nic nie modry. Ale szeroki, majestatyczny.

Kolejnym miasteczkiem w Wachau było Spitz. Ta miejscowość też ma przeszło 800-letnią historię. 

Ponad dachami położonych tarasowo domów widać wysoką wieżę XV-wiecznego kościoła.

Naszym celem było Melk, ze słynnym opactwem benedyktynów, perłą baroku, najokazalszym barokowym zabytkiem Austrii, wpisanym, oczywiście, na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Wchodzimy.

Pierwszy dziedziniec i kolejna brama.

Następny dziedziniec. Widać kopułę kościoła.

Piękne budowle konwentu.

No i dalej już nie poszliśmy. I nie chodzi o te 25 euro za bilety, tylko o czas. Zwiedzanie trwa około 4 godzin! Tyle nie mieliśmy. Poza tym powiem szczerze, czułam sie przytłoczona tym przepychem, tym bogactwem, ta pychą bijącą z tych murów. Jak można być pokornym sługa bożym w tych luksusach?

Klasztor zbudowano na wzgórzu nad Dunajem i rzeką Melk. Zeszliśmy do miasteczka, które rozkwitło w cieniu opactwa. Opactwo było widać z każdego miejsca w mieście.

Jest imponujące, ogromne, piękne, szczególnie z pewnej odległości ;)

Tu widok od strony rzeki Melk.

Ostatni widok na opactwo i miasteczko u jego stóp (od strony parkingu). Znów zbierało się na burzę, ale uciekliśmy przed nią.

W drodze powrotnej do Krems, naszej bazy, jechaliśmy po drugiej stronie Dunaju, podziwiając między innymi taki zamek i klasztor Schönbühel. Na tablicy informacyjne doczytałam, że klasztor można zwiedzać, ale zamku jest własnością prywatną, jest zamieszkały i dlatego nie jest przeznaczony do zwiedzania.

Na następny dzień jechaliśmy już do Kraju Salzburskiego. Ale o tym w kolejnym wpisie :) cdn.