Przedwiośnie?

Zwykle z wiosną, w pierwsze ciepłe, słoneczne dni zaczynaliśmy sezon rowerowy. Ale ostatnio zrobiłam się bardzo wygodna, żeby nie powiedzieć - leniwa. A mój stareńki rower, ciągle jary, ale mocno "obśrupany" (czyli odrapany) 30-latek, wymagałby polakierowania na nowo, żeby mi wstydu nie przynosił. Jeździłam więc coraz mniej. A Mój lubi aktywny odpoczynek i w towarzystwie. Moim.
Jutro (prawie dziś) Dzień Kobiet, okazja nieco podobna do współczesnych Walentynek, tylko z moich czasów. Takie święto - nie święto, ale znajome panie dostawały kwiaty, czekoladki, a w siermiężnych latach osiemdziesiątych ponoć rajstopy. Nie pamiętam rajstop w prezencie (od zakładu pracy), ale pamiętam bony do różnych sklepów w różnych latach (niebywale mnie ucieszył bon do "Cepelii"). Mój celebruje ten dzień i koniecznie chciał mi kupić prezent z tej okazji. Zawiózł mnie do sklepu rowerowego i przedstawił rower - elektryczny. "Nie chcę, niepotrzebny mi, nigdy nie opanuję tych guzików, stanowczo za drogi". Wyszliśmy. "I tak ci kupię" dodał Mój.
I faktycznie. Dziś dostałam oficjalnie prezent na Dzień Kobiet.

 

Z "pewną nieśmiałością", po krótkiej instrukcji zrobiłam rundę próbną, do centrum wsi i z powrotem, oczywiście w towarzystwie. Ale jazda! Jechałam na czwartym biegu (ma 7) leciutko, lewo kręcąc pedałami (a kręcić trzeba, inaczej zatrzymuje się), z niebywałą jak na rower (i na mnie) prędkością (przy kierownicy jest prędkościomierz, ale dowiedziałam się o tym, jak już zsiadłam z roweru). Mój musiał solidnie pedałować, żeby mnie dogonić ;) W trakcie jazdy zmieniłam bieg na 5. I wtedy dopiero poczułam jakiś opór w pedałach. I dobrze, bo samo kręcenie bez oporu jest jakieś takie jałowe.  Potem Mój zrobił, już sam,  rundę próbną i rozpędził się na szosie do 40 km/h ! (u nas jeździ jedno auto na godzinę, szosa pusta).

Noo, mając taki sprzęt jestem gotowa na dłuższe wycieczki :)  Nawet te 5 km do Miasteczka nie będzie mi straszne teraz, a może nawet przyjemne i pożyteczne dla zdrowia? Tylko gdzie ja ten rower zaparkuję? Chyba przypnę do jakiej latarni, żeby go ktoś razem z zamkiem nie zabrał. Tak łatwo, "pod pachę" tego rowerka nie zabiorą, bo on jednak waży - 22 kg. Ale przecież ja nie będę go nosić tylko nim jeździć (na szczęście). I tak niechciany prezent okazał się miłym prezentem :)

A wszystkim miłym Paniom z okazji Naszego Święta - wszystkiego najlepszego!

(szkockie żonkile od Marigold) :)