Tym razem zachwalam

Dostałam od synka w prezencie urodzinowym bon hotelowy (do wyboru ok. stu obiektów w Polsce). Zwlekałam z wykorzystaniem owego, bo stale było coś ważniejszego do zrobienia. Gdy zaczął się kończyć czas ważności bonu, sprężyłam się i wybrałam, w moim przekonaniu, najlepszą opcję - Pałac Brunów, pod Lwówkiem Śląskim.

Nikt mi nie płaci za reklamę, więc można powiedzieć, że to moje zupełnie prywatne pozytywne odczucia i spostrzeżenia.

Wszystko mi sie w tym hotelu podobało. Jak na malkontentkę, to, przyznacie, niebywałe 😉 Dostaliśmy pokój w pałacu, chociaż pokoje typu standard (a taki rezerwowaliśmy) były w oficynie. To duży plus (pokój w pałacu),  bo mieliśmy na miejscu, w budynku i jadalnię, i strefę fitness z basenem, jacuzzi, saunami (do dyspozycji gości w ramach pobytu). A także restaurację i gabinet kosmetycznym (SPA).

Tak wyglądał hol na piętrze. Na komodzie kolekcja lalek w strojach z poprzednich epok (dla mnie raczej nieprzyjemna, ale to jedyne moje, subiektywne, niemiłe odczucie w pałacu).

W restauracji i w całym hotelu wystrój świąteczny (widać wpływy niemieckie, ale zapewne gości z Niemiec bywa tu sporo). 

Śniadania były bogate i smaczne. Pierwszy raz widziałam plaster miodu prosto z ula. Trochę niewygodnie się jadło z tymi kawałkami wosku (sporo plucia), ale musiałam spróbować , a miód był wyśmienity.

Basen, to bardziej basenik(15 m długości), ale z przeciwprądami można było spokojnie popływać. Woda o przyjemnej (dla "staruszki") temperaturze (myślę, że powyżej +27 st). No i cieplutkie jacuzzi. I to wszystko tylko dla nas, dla dwóch osób! Można się było poczuć jak Państwo w pałacu😜  Były też różne sauny, ale z tego nie mogę korzystać.

Skorzystałam natomiast z zabiegów SPA. Kosztowały więcej niż pobyt 😉Ale nie ja za nie płaciłam. I było warto! Po prostu super! Dziękuję pięknie pani Agnieszce!😊

Dolny Śląsk jest ciekawy. Zrobiliśmy sobie wycieczkę krajoznawczą.

Najpierw Lwówek Śląski, miasto powiatowe (przeszło 8 600 mieszkańców), jedno z najstarszych miast w Polsce (prawa miejskie 1217r). Mimo ogromnych zniszczeń wojennych w mieście zachowało się wiele zabytków. Na zdjęciu gotycko-renesansowy ratusz. Niestety rynek otaczają bloki z epoki Gierka i (zapewne) bardziej współczesne domy. Całe centrum, to bloki i pojedyncze perełki zabytków.

Byłam w Lwówku przeszło 50 lat temu. Z tamtego czasu zapamiętałam puste przestrzenie w środku miasta i średniowieczne wieże. Teraz te puste przestrzenie zagospodarowano. Nieciekawie. Ale ludzie mają mieszkania w samym centrum.

To późnogotycki kościół Wniebowstąpienia NMP, pięknie odnowiony.

 Fragment murów obronnych z basztą Bramy Lubańskiej. To najwyższa z trzech wież murów miejskich.

Z Lwówka pojechaliśmy do Gryfowa Śląskiego. To także miasto z długą historią (jeszcze piastowską). Prawa miejskie uzyskało w 1242 roku. Obecnie mieszka tu 6300 mieszkańców (i jest to o przeszło 300 osób mniej niż w 2019 roku).

Najokazalszą (najwyższą) budowlą Gryfowa jest ratusz na ładnym rynku, gdzie zachowała się w większości przedwojenna zabudowa.

Z renesansowego ratusza pozostało niewiele, ponoć kilka sklepień i detali architektonicznych. Ratusz przebudowano w latach 30-tych XXw. Wtedy też dobudowano obecna wieżę w miejsce dawnej drewnianej, którą strawił pożar.

Zabytkowe kamieniczki w rynku.

I jeszcze kościół Św. Jadwigi z XV w. przebudowywany kilkakrotnie.

Po drodze podziwialiśmy szadź, która sprawiała, że krajobraz wydawał się bajkowy.

Tu staw zsypany śniegiem.

Być może będzie jeszcze okazja wspomnieć kiedyś o tym miejscu, w zielonej porze roku?

Wyjazd byłby niepełny, gdyby nie smaczne desery i bardzo sympatyczne spotkanie z przyjaciółmi 😊

Mam nadzieję, że wrócę jeszcze do pałacu w Brunowie i że tamte okolice poznam jeszcze lepiej w przyszłości.