Guziki

Porządkując mieszkanie po rodzicach, co rusz natrafiam na "skarby", rzeczy zachomikowane przez moją mamę na "zaś", na "wszelki wypadek". To wojenne pokolenie, pokolenie niedoborów, tak miało: wszystko może się "potem", kiedyś przydać. Trzeba było zrobić zapasy. Dotarłam do szaf, do których mama nie zaglądała od wielu lat (nikt tam nie zaglądał od co najmniej 10 lat, bo to tzw. szafki na "wyżkach", dostać się do nich można tylko po drabinie, a mama na drabiny nie wchodziła od dawna). W osłupienie wprawiły mnie słoje z cukrem, na oko 3 kg, z datą 2002 rok. Cukier ładny, gruboziarnisty, duże kryształy. Słoje szczelnie zamknięte, cukier, jak nowy, wszak się nie psuje,  (mam nadzieję, że to cukier, jeszcze nie próbowałam), jest też sól, miałka około kilograma. Po co te zapasy?? Nie rozumiem, czemu upchnięte "na dnie" wysokiej szafy ?? Sprawdzę i zużyję (w końcu jestem poznanianką), jedzenie (i nie tylko) nie może się zmarnować.
W innej szafie "na wysokościach" odnalazłam kilka worków z guzikami. Te z kolei mnie rozczuliły. Skrupulatnie pozbierane, odcięte od nienoszonych już ubrań, może zapasowe, może znalezione jakieś urwane. Mnóstwo, najróżniejszych, we wszystkich kolorach tęczy i we wszystkich rozmiarach.

I co ja mam z nimi zrobić (tu widać tylko wierzch głębokiej miski)? Szkoda, że nie znalazłam tych guzików wcześniej. Kuzynka zbierała wszelkie guziki do szkoły, gdzie młodzież z guzików robiła "obraz"  z okazji Stulecia niepodległości. Już im guziki niepotrzebne. Czy mam tak po prostu przechylić tę miskę i wysypać guziki do śmieci? Segregowanych (czy to jest plastik)? Nie, nie, jeszcze trochę u mnie poleżą. Może moja mała wnusia zechce się pobawić tymi największymi guzikami za jakiś czas? A może macie jakiś pomysł ? Chętnie się podzielę tym bogactwem. Bo mnie od tego wszelkiego odzyskiwanego, z czeluści szaf, dobra już głowa boli. I jak tu wprowadzać w życie idee minimalizmu?